Tamaz Nutsubidze
თამაზ ნუცუბიძე
Hailing from Djikhaishi, Georgia (1940-2002), Tamaz Nutsubidze was a celebrated Georgian artist whose profound impact extended across both his homeland and the former Soviet Union’s artistic landscape. Considered as one of the founding fathers of decorative textile art in Soviet Union, Nutsubidze was educated at the Tbilisi State Academy of Arts (1960 – 1969). After 1969 he worked as at the Department of Artistic Textiles, and was also a member of the Georgian Artists’ Union. From 1995 to 2002 he was a professor of the Academy of Arts, and held the post of Head of the Department of Artistic Textiles. In 1998 He co-founded the Tapestry and Art Textile Museum in Tbilisi.
Nutsubidze’s artistic approach was deeply impacted by his Georgian upbringing, frequently superimposing his creations with elements from the country’s rich culture and folklore. His artworks stand out for their vibrant palette and compositions that evoke strong emotions.
Throughout his career, Nutsubidze participated in various exhibitions, including the Republic ex- hibition of applied-decorative art in Tbilisi, 1967; the USSR exhibition of the Decorative Arts at Ma- nege, Moscow, 1968; the Exhibition of the Decorative Art of the Soviet Union in Berlin, 1969; and various Republic exhibitions of Georgian Tapestry in Tbilisi and across the Soviet Union. In 2000 Nutsubidze’s works took part in International Tapestry Art exhibition, From Lausanne to Beijing. Noteworthy solo exhibitions include Mziuri, Moscow, 1992; The National Gallery, Tbilisi, 2002; and Gallery Nectar, Tbilisi, 2018, LC Queisser, 2021.
Nutsubidze’s works are held in public collections at the Georgian National Museum, Djansug Kakhidze Tbilisi Center for Music & Culture, Rustavi State Theatre, Tsarytsino Museum- Reserve.
წარმოშობით ჯიხაიშიდან, საქართველო (1940-2002), თამაზ ნუცუბიძე იყო ცნობილი ქართველი მხატვარი, რომლის ღრმა გავლენა გავრცელდა როგორც მის სამშობლოზე, ასევე ყოფილ საბჭოთა კავშირის მხატვრულ ლანდშაფტზე. საბჭოთა კავშირში დეკორატიული ტექსტილის ხელოვნების ერთ-ერთ ფუძემდებლად მიჩნეულმა ნუცუბიძემ განათლება მიიღო თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიაში (1960 - 1969 წწ). 1969 წლის შემდეგ მუშაობდა სამხატვრო ქსოვილების განყოფილებაში, ასევე იყო საქართველოს მხატვართა კავშირის წევრი. 1995-2002 წლებში იყო სამხატვრო აკადემიის პროფესორი, ეკავა მხატვრული ტექსტილის კათედრის გამგე. 1998 წელს მან დააარსა გობელენისა და ხელოვნების ტექსტილის მუზეუმი თბილისში.
ნუცუბიძის მხატვრულ მიდგომაზე ღრმად იმოქმედა მისმა ქართულმა აღზრდამ, რომელმაც აავსო მისი შემოქმედება ქვეყნის მდიდარი კულტურისა და ფოლკლორის ელემენტებით. მისი ნამუშევრები გამოირჩევა ძლიერი პალიტრითა და კომპოზიციებით, რომლებიც უსაზღვრო ემოციებს იწვევს.
კარიერის განმავლობაში ნუცუბიძემ მონაწილეობა მიიღო სხვადასხვა გამოფენებში, მათ შორის, გამოყენებითი-დეკორატიული ხელოვნების რესპუბლიკურ გამოფენაში თბილისში, 1967 წ.; სსრკ-ს დეკორატიული ხელოვნების გამოფენა მანეგეში, მოსკოვი, 1968; საბჭოთა კავშირის დეკორატიული ხელოვნების გამოფენა ბერლინში, 1969 წ.; და ქართული გობელენის სხვადასხვა რესპუბლიკური გამოფენები თბილისში და საბჭოთა კავშირში. 2000 წელს ნუცუბიძის ნამუშევრები მონაწილეობდა გობელენის ხელოვნების საერთაშორისო გამოფენაში, ლოზანიდან პეკინამდე. აღსანიშნავია პერსონალური გამოფენები „მზიური“, მოსკოვი, 1992 წ.; ეროვნული გალერეა, თბილისი, 2002; და გალერეა ნექტარი, თბილისი, 2018, LC Queisser, 2021 წ.
ნუცუბიძის ნამუშევრები ინახება საქართველოს ეროვნული მუზეუმის, ჯანსუღ კახიძის თბილისის მუსიკისა და კულტურის ცენტრში, რუსთავის სახელმწიფო თეატრში, ცარიცინოს მუზეუმ-ნაკრძალის საჯარო კოლექციებში.