მხატვარი ფსევდონიმ KOSKA32-ის სახელით გაიცნო საზოგადოებამ. მისი გრაფიტი წარწერით Koska, უთვალავი სხვადასხვა ფორმით, ფერთა კომბინაციითა და მდებარეობით მთელი თბილისის გარშემოა მიმოფანტული; მაგრამ koskaს მხატვრობა ტილოზე ბევრისთვის უცნობია. ესაა სურეალისტური ნახატები, მაგიური ფერთა გამით, ნახატებში მილიარდი სხვადასხვა სიუჯეტი ვითარდება და მათი თვალიერება თვალისთვის მუდმივი თავგადასავალია.

 

Koska სიურეალიზმით და საერთოდ მხატვრობით, ბერლინში, სკოლის დამამთავრებელ კლასში დაინტერესდა, როცა მეგობრებითა და გარემოთი ინსპირირებულმა თვითგამოხატვის ახალი ფორმა აღმოაჩინა. ფორმა, რომელიც თავისუფალია დოგმატური გამოხატვის წესებისგან და კლასიკური მიდგომებისგან, და სადაც მთავარი საკუთარი ფიქრების დაჭერა და მათი ნდობაა.

 

Koska კინო რეჟისურაზე სწავლობს და დოკუმენტურ ფილმებს იღებს. ხელოვანის ტილოზე მუშაობის მანერა ფაქტიურად არ განსხვავდება კედელზე მუშაობისგან: ორივეგან მხატვარი ინტუიციას (თუ გინდა, - შინაგან ხმას) მიყვება და სიუჟეტს ხატვის პროცესში იგონებს.

მხატვრისთვის დღეს მთავარი გამოწვევაა გრაფიტის და ტილოზე მხატვრობის გაერთიანებაა, რასაც წარმატებით ახერხებს ბოლოდროინდელ გრაფიტიში, რომელიც უკვე ბევრად ფერწერულია და ტილოზე გამოსახულ სიუჯეტებსაც იზიარებს.

 

ის, რაც Koska32-ისთვის დამახასიათებელია, არის მუდმივი მოძრაობა: რომელიც ჩანს როგორც მისი ნახატებში, ასევე გრაფიტიშიც - იქნება ეს პირდაპირი მნიშვნელობით, თუ გადატანითი. მის ტილოებში დინამიკა სიუჟეტებში იგრძნობა, ხოლო გრაფიტი ქარიშხალივით ედება თბილისის ქუჩებს.